Η Ιερά Μονή του Προδρόμου, 7 χλμ. από τη Δημητσάνα και κοντά στα πανέμορφα χωριά της Στεμνίτσας, είναι κτισμένη μέσα στο βράχο σ’ ένα συναρπαστικό και επιβλητικό φυσικό τοπίο, στην αριστερή πλευρά της χαράδρας του Λουσίου.

Ο ναός του Αγ. Ιωάννου του Προδρόμου είναι μονόκλιτη θολωτή βασιλική και κοσμείται με αξιόλογες αγιογραφίες. Τοιχογραφίες υπάρχουν και εκτός του ναού μαγνητίζοντας το βλέμμα κάθε επισκέπτη. Η μονή αυτή ως κοινόβιο μοναστήρι έγινε μάλλον στα μέσα του 16ου αι. αλλά από το 12ο αι. άκμαζαν στην περιοχή πολλά ασκητήρια με σπουδαιότερο αυτό του Τιμίου Προδρόμου. Επί τουρκοκρατίας (16ο αι.) τα ασκητήρια αυτά ενώθηκαν αποτελώντας τη Μονή. Από την αρχή της ίδρυσης έγινε σταυροπηγιακή.

Η Μονή είχε το δικό της μερίδιο προσφοράς στον αγώνα και αντιστάθηκε, όταν οι Τούρκοι μετά την επανάσταση του 1770 εξαπέλυσαν τους Αλβανούς εναντίον των ντόπιων που ήσαν οχυρωμένοι στη Μονή. Στα χρόνια της Επανάσταης του 1821 ήταν, καταφύγιο για τους αγωνιστές, τους αμάχους, και νοσοκομείο για τους τραυματίες, ενώ συγχρόνως ήταν κέντρο τροφοδοσίας. Χρησίμευσε δε και σαν καταφύγιο και ορμητήριο του Θ. Κολοκοτρώνη, του Πλαπούτα και άλλων οπλαρχηγών.

Ιερά Μονή Προδρόμου

Το 1834 η μονή διαλύθηκε λόγω ενός διατάγματος περί διάλυσης μονών, που έχουν κάτω από 7 μοναχούς. Το 1838 όμως έγινε ανασύσταση της μονής και γνώρισε μεγάλη ακμή υλική και πνευματική.

Σήμερα στη μονή λειτουργεί εργαστήριο ζωγραφικής και ραπτικής ιερών ενδυμάτων και υπάρχει μια αξιόλογη συλλογή 1000 περίπου βιβλίων. Η μονή του Προδρόμου, συνεχίζοντας τις παλιές παραδόσεις, αποτελεί θρησκευτικό και πνευματικό κέντρο της περιοχής. Το πλήθος των επισκεπτών, που συρρέει κάθε χρόνο είναι τεράστιο, γιατί εκτός από την πνευματική ανάταση, που προσφέρει η μονή είναι κτισμένη σε ένα τοπίο απερίγραπτης ομορφιάς, πάνω σε επιβλητικούς βράχους, μέσα σε οργιώδη βλάστηση και από κάτω να ακούγεται το βουητό των νερών του ποταμού Λούσιου.