Το Φρούριο της πόλης, που κατασκευάστηκε από τον Ιουστινιανό πάνω στην αρχαία ακρόπολη της Τρίκκης κατά τον 6ο μ.Χ. αιώνα, με τριπλό τείχος. Ανακατασκευάστηκε αργότερα από τους Οθωμανούς, οι οποίοι το 17ο αιώνα τοποθέτησαν και ένα τεράστιο ρολόι πάνω σε πύργο, που συνοδευόταν από μια καμπάνα βάρους 650 κιλών. Το 1936 τοποθετήθηκε άλλο ρολόι από το Δήμαρχο Θεοδοσόπουλο, το οποίο όμως είχε άδοξο τέλος καθώς βομβαρδίστηκε από τους Γερμανούς το 1941. Στο τρίτο διάζωμα του φρουρίου, από τον πάτο ενός πηγαδιού, ξεκινάει τούνελ που διέσχιζε το λόφο του Προφήτη Ηλία και κατέληγε στο δρόμο προς Καλαμπάκα. Σήμερα το Φρούριο φιλοξενεί το υπαίθριο θέατρο του Δήμου.

Το Ασκληπιείο της αρχαίας Τρίκκης, το αρχαιότερο και σημαντικότερο της Ελλάδας κατά τον Στράβωνα. Έχει ανασκαφεί μέρος του, ενώ το υπόλοιπο πιθανολογείται ότι βρίσκεται κάτω από την συνοικία Βαρούσι. Κοντά στο Ασκληπιείο έχουν επίσης ανασκαφεί ρωμαϊκά λουτρά και ψηφιδωτά, καθώς και δημόσιο κτίριο των ελληνιστικών χρόνων με ψηφιδωτό όπου απεικονίζεται ο βασιλιάς των Ηδωνών της Θράκης Λυκούργος.

Το Κουρσούμ Τζαμί, κτίσμα του 16ου αιώνα σχεδιασμένο από τον Σινάν Πασά. Το τζαμί ονομάζεται έτσι από την τουρκική λέξη κουρσούμ, που σημαίνει μόλυβδος, καθώς ο θόλος του είναι μολυβοσκέπαστος. Κοντά στο τζαμί σώζεται το μαυσωλείο του γιου του σουλτάνου Σουλεϊμάν Οσμάν Σαχ, που κατά την παράδοση έκτισε το τζαμί επειδή στα Τρίκαλα θεραπεύτηκε από αρρώστια που τον ταλαιπωρούσε. Το τζαμί σήμερα είναι μνημείο προστατευόμενο από την UNESCO και χρησιμεύει σαν χώρος ήπιων εκδηλώσεων.

Η παλιά πόλη η οποία αποτελείται από τις συνοικίες Βαρούσι και Μανάβικα.Η συνοικία Βαρούσι ήταν η χριστιανική συνοικία των Τρικάλων επί τουρκοκρατίας και βρίσκεται στις παρυφές του Φρουρίου. Έως το 1930 θεωρούνταν η αρχοντική συνοικία των Τρικάλων και σήμερα είναι στο σύνολό της διατηρητέα,με ένα μεγάλο αριθμό παλιών κτηρίων από την εποχή της τουρκοκρατίας να σώζεται μέχρι σήμερα.Στην συγκεκριμένη συνοικία βρίσκονται οι περισσότερες και παλαιότερες εκκλησίες της πόλης (βυζαντινές και μεταβυζαντινές),οι οποίες βρίσκονται χτισμένες πολύ κοντά η μία στην άλλη και συναντώνται σε κάθε γωνιά του Βαρουσίου δίπλα-δίπλα με τα πανέμορφα αρχοντικά του 19ου αιώνα.Παλιές εκκλησίες της πόλης στο Βαρούσι είναι ο Άγιος Στέφανος του 1896 στη θέση παλαιότερης βυζαντινής εκκλησίας που καταστράφηκε από πυρκαγιά, Αγιοι Ανάργυροι, Παναγία Φανερωμένη του 1853, Αγία Μαρίνα του 1766, Αγία Παρασκευή του 19ου αι., Αγία Επίσκεψη του 1543, Άγιος Δημήτριος του 1580, Άγιος Ιωάννης Ελεήμονας του 14ου αι., Προφήτης Ηλίας στον ομώνυμο λόφο, σε πανέμορφο καταπράσινο τοπίο με θέα όλη την πόλη. Συνέχεια της συνοικίας Βαρούσι μέχρι και την κεντρική πλατεία είναι τα Μανάβικα, γειτονιά με χαρακτηριστική, ομοιόμορφη αρχιτεκτονική, που παλιότερα στέγαζε τα πορνεία της πόλης και αργότερα τη λαχαναγορά, ενώ σήμερα φιλοξενεί πολλά εστιατόρια και μπαρ.

Το κτίριο του Σιδηροδρομικού Σταθμού. Βρίσκεται στο τέρμα της οδού Ασκληπιού. Την κατασκευή του κτιρίου την ανέλαβε το 1886 η γαλλική κατασκευαστική εταιρεία του δικτύου των σιδηροδρόμων την εποχή της κυβέρνησης του Χαρίλαου Τρικούπη.

Σιδηροδρομικός Σταθμός Τρικάλων

Ο Ληθαίος ποταμός και η Κεντρική Γέφυρα, η οποία ενώνει την κεντρική πλατεία με τον πεζόδρομο της Ασκληπιού, κατασκευασμένη το 1886 από Γάλλους μηχανικούς. Χαρακτηριστικό και το άγαλμα του Ασκληπιού πάνω στην ομώνυμη γέφυρα του Ληθαίου καθώς και τα εντυπωσιακά συντριβάνια στον Ληθαίο ανάμεσα από την κεντρική γέφυρα και την γέφυρα του Ασκληπιού. Ο Ληθαίος ποταμός επιτείνει την γραφικότητα της πόλης με τις καταπράσινες όχθες του, καθώς διασχίζει το κέντρο αυτής.

Ο Μύλος Ματσόπουλου ο οποίος κατασκευάστηκε το 1884 και σήμερα είναι ιστορικό-βιομηχανικό πάρκο και πολιτιστικό κέντρο.

Τα Παλαιά Ψυγεία- Παγοποιεία Κλιάφα, ένα χαρακτηριστικό βιομηχανικό κτίσμα του 1926, το οποίο ανακαινίστηκε με δαπάνη της εταιρείας, διατηρώντας την αρχιτεκτονική του γραμμή και ένα μεγάλο μέρος του μηχανολογικού του εξοπλισμού. Λειτουργεί σήμερα ως πολιτιστικό κέντρο.

Το Κτίριο της Σ.Μ.Υ. (Στρατώνες). Αρχιτεκτονικό και ιστορικό μνημείο νεοκλασικού ρυθμού. Έγιναν επί πρωθυπουργίας Ελευθερίου Βενιζέλου, το 1910, όταν η πόλη ήταν ακόμη ακριτική και προετοιμαζόταν ο Ελληνοτουρκικός και οι Βαλκανικοί πόλεμοι του 1912 – 1913. Στους Στρατώνες στεγάστηκαν διαδοχικά το 5ο Σ.Π., το Α’ Σ.Σ., το 86ο Σ. Π. Από το 1975 φιλοξενεί τη Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών του Πεζικού (Σ.Μ.Υ.).

Το δικαστικό μέγαρο.Πέτρινο κτίσμα της τουρκοκρατίας στο οποίο στεγαζόταν το τούρκικο διοικητήριο. Από το 1915 στεγάζονται τα Δικαστήρια της πόλεως.